చిన్న విన్నపం..

ఒక్క క్షణాన్ని వెనక్కి నడపరాదూ..
లిప్తపాటు కాలగమనాన్ని ఆపరాదూ..
హరా-
ఏం హరించివేశావయ్యా నువ్వు?
భయమా? బంధమా?
కాలమా? ప్రాణమా?

నీ ఆజ్ఞ -
సంసార సాగరాన్ని దాటించి ఒడ్డున పడేసిందా మృత్యువు?
లేక
నీకు తెలియకుండా వికటాట్టహాసం చేసిందా అపమృత్యువు?
నీకు తెలియకుండానా-
వెర్రి వాడిని!
నీ విలయతాండవం చూస్తుంటే భయం వేస్తోంది నాకు!
ఒక్కొక్కరుగా -ఒక్కమాటుగా..
వందలాదిగా- వేలాదిగా!
పగలూ- రేయీ !
మంచీ- చెడూ!
ధర్మం- అధర్మం!
చావూ- పుట్టుకా!
జోడుగుర్రాలు లాగే కాల రధంపై ఎక్కి-
నువ్వు మాత్రం చూస్తూ కూర్చుంటావు!
నవ్వుకుంటూ సాగిపోతుంటావు!

నీ రధ చక్రం క్రింద నలిగి గాయపడిన జీవాల రోదన
వినిపించట్లేదా నీకు?
అబద్ధం!
నటిస్తున్నావు!
కర్మఫలాన్ని సాకుగా చూపి-
చిద్విలాసం చిందిస్తున్నావు!
అవునులే-
అపమృత్యువు- అకాల మృత్యువు;
విధి - వైపరీత్యము;
నీ రధ చక్రాలేగా- నువ్వెలా సరిచేస్తావు వాటిని?
అందుకే-
ఒక్క క్షణాన్ని వెనక్కి నడపరాదూ..
లిప్తపాటు కాలగమనాన్ని ఆపరాదూ..
కేవలం వారి ఆత్మ శాంతికై-
నా యీ చిన్న విన్నపం!
(పరమ శివుని సన్నిధికి చేరిన నా మిత్రునికి )
- భరత్ నీ ఆత్మకు శాంతి కలగాలని శివుడిని ప్రార్ధిస్తూ..
పొ. స.సు. పవన్ గణేష్.
21-02-2010
02:16 AM